روح ضدآمریکایی در جهان -که هیچگاه از ضربان نمی‌افتد- یک روح دمیده‌شده‌ی صرفا" ایدئولوژیک نیست که از روی عجز واژه‌ی بینادگرایی را برای آن جعل می‌کنند، بلکه ضدآمریکایی‌بودن یک پدیده‌ی جامعه‌شناختی جهانی است که ریشه در رفتار ارباب‌پندار آمریکا دارد، زیرا اگر نگویم همه‌ی ملل از موردِ حقارت قرارگرفتن خود، برائت ذاتی دارند، دست‌کم باید بگویم اغلب ملت‌ها فارغ از نوع مکتب‌ها و باورها، از چنین صفت مبارزه‌جویانه‌ای برخوردارند و مشکل اساسی آمریکا همین زنده‌بودن صفِ ضدآمریکایی ملت‌هاست که از صفت و سرشت ستم‌ناپذیری خود دست نمی‌شوید؛ از آفریقای جنوبی ضدآپارتاید بگیر تا خودِ ونزوئلا و کوبا و روس‌تبارها و در رأس همه ایرانی‌ها که آرمان در مکتب عاشورا دارند، که باری غمبار، طعم تلخ کودتای آمریکا علیه‌ی دولت ملی مرحوم محمد مصدق را چشیده‌اند و سال‌ها شاهِ وابسته و ناشایسته‌ی پهلوی را به‌زور غربی، بر سرنوشت خویش حاکم و مستولی دیده‌اند.
