اهل‌سنت به هر کسی حافظ نمی گویند؛ کسی را حافظ می نامند که یکصد هزار روایت را حفظ باشد. مثلا" وقتی به فرد مورد وثوق در تاریخ برسند، می گوید: «ثقة». یعنی او عالمی مورد اطمینان است؛ حافظ، امام، کبیر، ثقة. منبع.